"
Ik ben geboren in Loosbroek, een klein dorp in het zuiden van Nederland. Via Veghel en Eindhoven ben ik uiteindelijk in Silves uitgekomen. Ik ben sinds 1996 juf, sinds 2011 docent Nederlands voor NTC-leerlingen en sinds 2020 kindercoach. Ik ben vooral ook mama van Timo en Eva. Samen met hen, een grote hond, twee katten, visjes en een boel vogeltjes woon ik in een heel schattig, oud huisje in de buurt van Silves.
Vanwege familie die al heel lang in Portugal woont, kwam ik hier al als jong kind op vakantie. Ik maakte Portugese vrienden en dankzij hen, hun families en mijn Portugese oom leerde ik de taal spreken en de 'Algarvios' en hun land kennen. Dankzij hen werd ik verliefd op dit land. Op mijn veertiende kon ik heel bewust uitleggen waarom ik in Portugal wilde wonen. Het heeft daarna nog wel even geduurd. Ik heb mijn studie afgemaakt, ben getrouwd en heb nog een aantal jaren gewerkt.
Toen we voldoende hadden gespaard, zijn we gegaan. En nu zijn we 21 jaar verder. Als ik om me heen kijk, ben ik nog steeds verwonderd over de schoonheid van mijn omgeving. Ik geniet van het feit dat mijn Portugese buren zo open en uitnodigend zijn. Dat zij mij en mijn kinderen hebben geadopteerd en dat wij deel uitmaken van de gemeenschap in ons dorpje. Ik houd van de manier van doen, van de taal, van de passie voor de simpele dingen. Ik houd van de rust, van het ongehaaste, van het niet zo moeilijk doen.
Ik moest in het begin wel erg wennen aan het ongehaaste en het niet zo moeilijk doen. Het duurde even voordat ik het Nederlandse gehaast uit mijn systeem had. Het is in Portugal allemaal net niet zo efficiënt of veel te bureaucratisch. Dat, in combinatie met het ongehaaste, zorgt nog steeds wel eens voor frustraties. Sinds de Anjerrevolutie in 1974 is er wel al veel veranderd. Portugal is in een paar zaken zelfs beter geregeld dan Nederland. Maar je merkt nog wel heel veel van het leven van voor de revolutie. Het zal nog een generatie duren voordat men daar los van is. Het is ook logisch dat er een soort van achterstand is op bepaalde gebieden. Portugal is immers pas in 1974 begonnen met inlopen op de rest van Europa.
Een voorbeeld daarvan is het Portugese onderwijs. Prima en van hoog niveau voor de gemiddelde leerling. Leerlingen die met een diploma van het twaalfde jaar op zak hun school verlaten, zijn zich verzekerd van prima vervolgopleidingen. Portugal levert zeer zeker goed opgeleide vakmensen af. Mijn kinderen zijn in Portugal geboren en voor ons was het logische gevolg dat zij naar een Portugese school zouden gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Al snel bleek dat beide kinderen toch iets extra's nodig hadden op het gebied van onderwijs.
Daar liepen we toen op vast. Dit was een belangrijke punt waarop wij ondervonden dat Portugal toch nog wel een lange weg te gaan had. Terwijl ik in Nederland als juf werkte, had ik al ideeën over hoe het onderwijs wat mij betreft zou moeten zijn. Vanwege deze ervaring met onze eigen kinderen, ben ik daar nog harder over gaan nadenken. Het resultaat was dat we een eigen school zouden gaan creëren met een pedagogisch concept gebaseerd op mijn ideeën over hoe onderwijs zou moeten zijn.
De Paradijsvogel is een andere benaming voor een excentriek en eigengereid persoon. Een individu met een karakter, eigenschappen en talenten, die zijn eigen weg neemt in zijn ontwikkeling en groei. De woorden individu, karakter, eigenschappen en talenten zijn hierin belangrijk. Het onderwijs op de Paradijsvogel richt zich op het individu van zijn leerlingen. Daarin staan drie vragen centraal: Wie ben jij? Hoe leer jij? Wat heb jij dus van jouw leerkracht nodig? Omdat iedereen een eigen individu is, wordt veel aandacht besteedt aan de diversiteit van deze individuen. Iedereen is anders, anders zijn mag! Je bent het mooist als je gewoon lekker jezelf bent.
Het Nederlandse onderwijs richt zich voornamelijk op het theoretisch aanbieden van leerstof. Hoewel gebruik wordt gemaakt van verschillende activiteiten en werkvormen, legt de methode het 'hoe' van het onderwijs aan de leerkracht op. Daarnaast wordt sterk de nadruk gelegd op prestaties. Scholen vinden een goede cito-score belangrijk, want dat zet de school in goed daglicht.
Op De Paradijsvogel werken we volgens het principe van autonoom leren en growth mindset. Zo hebben we een manier van onderwijzen ontwikkeld waarin alle leerlingen uitgenodigd worden binnen hun eigen ontwikkeling te leren. Door het inzetten van verschillende werkvormen, krijgen alle leerlingen de kans om “te stralen met hun eigen talenten”.
Bij De Paradijsvogel streven wij ernaar om de lesmethode eerder te gebruiken als leidraad, dan deze tot in detail te volgen. Wij zien dat kinderen met een intrinsieke motivatie eerder komen tot leren. Daarvoor is het belangrijk dat kinderen het doel van het leren begrijpen. Wat is er mooier dan dat dit doel vanuit henzelf komt? Dat kinderen de autonomie krijgen om te bepalen wat voor hen belangrijk is. Natuurlijk zijn er basisvaardigheden die we moeten bezitten om te kunnen functioneren in de maatschappij. Om te bewaken dat deze vaardigheden ook daadwerkelijk worden aangeboden, vormen de kerndoelen, opgesteld door OC&W, een prima checklist.
De Paradijsvogel biedt thematisch onderwijs gebaseerd op de kerndoelen waarin leerlingen vanuit hun eigen autonomie en door middel van het gebruik van hun eigen talenten werken aan de beste versie van hun eigen individu. Door samen te stralen, bloeien we ook samen op!
"
Bekijk hieronder een compleet interview:
Comments